มีทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับอารยธรรมที่เป็นต้นกำเนิดของน้ำหอม ซึ่งมักจะเป็นเมโสโปเตเมีย เปอร์เซียและอียิปต์
ผู้สร้างน้ำหอมคนแรกคือนักเคมีหญิงที่มีชื่อว่า ทาพูติ เธอสร้างน้ำหอมกลิ่นแรกจากกลิ่นของเมอร์หรือมดยอบ (Myrrh) น้ำมัน และดอกไม้ต่างๆ ที่ได้จากกรุงบาบิโลน ส่วนในอียิปต์เมื่อ 4,000 ปีก่อน ผู้คนจะใช้กลิ่นหอมในโอกาสต่างๆ ตั้งแต่พิธีกรรมทางศาสนา การเตรียมฝังศพ จนถึงการนำมาพรมกายให้หอมทุกๆ วัน
ชาวอียิปต์เชื่อว่าน้ำหอมคือเสโทของเทพรา ซึ่งเป็นเทพแห่งดวงอาทิตย์ และถือว่าน้ำหอมคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้ ชาวอียิปต์ยังนับถือเทพเจ้าแห่งน้ำหอมนามว่า เนเฟอร์ตุม ซึ่งมีสัญลักษณ์คือเครื่องประดับศีรษะที่ทำจากดอกวอเตอร์ลิลลี่ ซึ่งดอกไม้ชนิดนี้ได้กลายมาเป็นส่วนผสมในการทำน้ำหอมที่นิยมกันมากในปัจจุบัน
ในส่วนของชาวเปอร์เซียผู้มีความชื่นชอบในศาสตร์แห่งน้ำหอมเช่นกัน พวกเขามักจะใช้กลิ่นหอมเป็นสิ่งแสดงสถานะทางการเมือง ถึงขนาดที่ว่าภาพวาดกษัตริย์แห่งเปอร์เซียยังมีขวดน้ำหอมอยู่ในภาพด้วยเลยทีเดียว
จนกระทั่งยุคที่ชาวกรีกและโรมันเข้ายึดครองและเปลี่ยนมุมมองของคนที่มีต่อน้ำหอมว่าน้ำหอมคือศิลปะรูปแบบหนึ่ง ทำให้น้ำหอมเริ่มเป็นที่รู้จักทั่วโลก รวมถึงกรุงปารีสในปี 1190 ซึ่งที่นี่คือที่ที่ทำให้น้ำหอมกลายเป็นธุรกิจที่โตเร็วและเฟื่องฟูจนถึงวันนี้
น้ำหอมขวดแรกของโลก
น้ำหอมถูกปฏิบัติอย่างแตกต่างกันในแต่ละประเทศ มีน้ำหอมหลายประเภทที่ผู้คนถือให้เป็นเพอร์ฟูมก่อนที่จะมีน้ำหอมเพอร์ฟูมแบบที่เห็นกันในปัจจุบัน ชาวฮังการีคือผู้ริเริ่มการใช้น้ำหอมในลักษณะเพอร์ฟูมซึ่งก็คือน้ำหอมที่นำมาพรมร่างกายให้มีกลิ่นหอม โดยใช้น้ำมันหอมระเหยและแอลกอฮอล์ ซึ่งเพอร์ฟูมขวดแรกที่สร้างขึ้นสำหรับการใช้งานส่วนตัวก็คือเพอร์ฟูมของราชินีเอลิซาเบธแห่งฮังการี ทำให้เพอร์ฟูมเป็นที่รู้จักทั่วยุโรปในชื่อ ฮังการีวอเตอร์ ซึ่งมักจะมีกลิ่นหอมจากส่วนผสมธรรมชาติอย่างโรสแม่รี่และไธม์เป็นหลัก
ส่วนผสมของน้ำหอมที่มีราคาแพงที่สุดในโลก
น้ำหอมที่แพงและเลอค่าที่สุดนั้นล้วนสรรสร้างมาจากน้ำมันบริสุทธิ์เข้มข้นจากพืชพรรณและดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมสูง ส่วนผสมจากธรรมชาติคือส่วนผสมที่แพงที่สุดเนื่องจากเป็นส่วนผสมที่หาได้ยากหรือมีการสงวนไว้ในบางพื้นที่ ส่วนผสมที่มีราคาสูงได้แก่ แจสมิน, บัลแกเรียน โรส, อู๊ดหรือไม้กฤษณา, มัสค์, ออริส
ส่วนผสมที่มีมูลค่ามากที่สุดในโลกคือ
แอมเบอร์กริสหรืออำพันทะเลซึ่งเป็นผลิตผลที่มาจากการสำรอกของวาฬสเปิร์ม นอกจากนี้การสูญพันธุ์ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ส่วนผสมบางอย่างมีราคาสูง อย่างน้ำมันอู๊ด หรือส่วนผสมที่ไม่ให้ผลิตผลตามฤดูกาลอย่างดอกอิลังอิลังจากมาดากาสการ์
